NIEUWS | INTERVIEW MET CHARLEY BOORMAN

Touratech ambassadeur Charley Boorman is een van 's werelds meest prominente motoravonturiers. Wij spraken met hem over zijn eerste reiservaringen, zijn vriendschap met Ewan McGregor en zijn nieuwste project.

Charley, hoe is reizen voor jou begonnen?

Ik denk dat ik deze passie aan mijn vader te danken heb. Hij is filmregisseur en heeft films geregisseerd als 'Deliverance', 'Excalibur' en 'Hope And Glory'. Hij reisde de hele wereld over om films te maken en nam mijn broers en zussen en mij altijd mee. We reisden naar allerlei plaatsen - van South Carolina tot de Stille Zuidzee, Brazilië en Californië.

Wat is de eerste reis die je je bewust kunt herinneren? Wat heeft vooral indruk op je gemaakt?

De eerste reis die ik me bewust kan herinneren was ons verblijf in South Carolina, waar mijn vader 'Deliverance' aan het filmen was. Hij had daar een huis gehuurd voor ons hele gezin. Op een dag nam de chauffeur van mijn vader me mee voor een ritje in de auto. Toen we terugkwamen op de filmset vroeg mijn vader wat ik de hele dag had gedaan. Ik vertelde hem dat de chauffeur me had geleerd hoe ik uit het autoraam moest schieten. Op vijfjarige leeftijd was ik die middag door heel wat brievenbussen gegaan.

Wat fascineert jou aan reizen?

Grensovergangen spelen een grote rol voor mij. Als je over land reist en een grens oversteekt, verandert alles. De kleur van het asfalt, de verkeersborden, de kleding van de mensen, de architectuur, de cultuur, de manier waarop winkels werken. Bijvoorbeeld: je kunt koffie drinken in een klein café in Soedan, en als je dan naar Ethiopië gaat om daar koffie te drinken, is het heel anders, al was het maar omdat de mensen je anders bedienen. Dat vind ik zo leuk, die culturele verschillen.

Je hebt het meeste gereisd op de motor. Hoe ben je aan motorrijden begonnen?

Het begon allemaal toen ik ongeveer zes jaar oud was. Ik was in Ierland met Jason Connery, de zoon van Sean Connery. Onze vaders waren daar een film aan het opnemen die 'Zardoz' heette. Er stond een Honda Monkey in de garage. We waren uren bezig om de motor aan de praat te krijgen - en uiteindelijk lukte het. Jason, die ongeveer anderhalf jaar ouder is dan ik, was de eerste die mocht rijden, daarna gaf hij mij een kans. Ik herinner me dat ik door de buurt racete tot ik hard viel. Toch dacht ik bij mezelf: 'Dit is wat ik wil doen! Toen ik een jaar of negen was, ontmoette ik Tommy Rochford. Hij had een Maico 400, wat toen de meest fantastische motorfiets was, en ik haalde hem over om mij erop te laten rijden. Ik kon de voetsteunen nauwelijks aanraken, dus hij moest hem in de eerste versnelling zetten. Ik reed rondjes op een veld tot ik er weer afviel.

Wat waren de meest vormende ervaringen tijdens je eerste motorreis?

Natuurlijk had ik al een paar motortochten gemaakt, zoals weekendtochten of een trip naar de Alpen. Maar ik had nog nooit langer dan drie of vier dagen in het zadel gezeten. Toen kwam 'Long Way Round'. We reisden van Londen naar New York. Altijd richting het oosten - door Europa, Oost-Europa, Kazachstan, Mongolië, Siberië, het Russische Verre Oosten, Alaska, Canada, Amerika en dan uiteindelijk naar New York. Er was altijd het gevoel van 'Zullen we het halen? Wat is het volgende?’ Eigenlijk was alles altijd open. Dit gevoel was de drijvende kracht achter al mijn volgende reizen.

Hoe heb je Ewan McGregor ontmoet?

Mijn acteercarrière is op de een of andere manier misgelopen omdat ik dyslectisch ben. Ik vind het moeilijk om tekst te leren en op een filmset te werken. Er was een periode van 10 jaar waarin ik niet echt veel films heb gedaan. In die tijd ontmoette ik Ewan op de set van een film genaamd 'The Serpent's Kiss'. Ewan en ik werden meteen vrienden en dat zijn we sindsdien gebleven. Dat is nu 30 jaar geleden. Een van de dingen die we gemeen hebben is onze passie voor motoren. We hebben zelfs een tijdje samen een raceteam gevormd in de British Superstock en British Superbike Series. We waren succesvol, we hebben zelfs een kampioenschap gewonnen.

Waar kwam het idee voor 'Long Way Round' vandaan?

Ewan had het idee. Ik vond het een geweldig project, maar ik had niet echt het geld voor zo'n reis. 5.000 pond op de bank was alles wat ik op dat moment had. Ewan wilde dat bezwaar niet accepteren en was ervan overtuigd dat we een manier zouden vinden. Uiteindelijk kon ik met Russ en Dave, de producers, onderhandelen dat ik een wekelijks salaris zou krijgen zodat mijn vrouw en kinderen zichzelf thuis konden onderhouden terwijl ik weg was.

Als je kijkt naar de geest van het reizen: Waar zie je de grootste verschillen tussen je vele motorreizen en 'By Any Means'?

Russ en ik kregen het idee voor By Any Means tijdens een paar flessen wijn tijdens de laatste MotoGP-race in Valencia een paar jaar geleden. Op de achterkant van een instapkaart schetsten we het idee om van Londen naar Sydney te reizen. Met alle mogelijke transportmiddelen: Fietsen, auto's, vrachtwagens, boten, olifanten, tuk-tuks, noem maar op. Het was een waanzinnig avontuur. En dat vond ik geweldig. Alles was gewoon heel anders dan de motortochten. Maar één aspect is bij alle reizen hetzelfde: de echte blijvende herinneringen zijn de ervaringen met de mensen die ik onderweg heb ontmoet.

Je werkt al meer dan twintig jaar samen met Touratech. Hoe is het contact tot stand gekomen?

Zoals zoveel motoravonturiers over de hele wereld had ik thuis de dikke Touratech catalogus. Als ik op het toilet zat, bladerde ik tijdenlang door deze 'bijbel'. Toen we begonnen met de voorbereidingen voor 'Long Way Round', namen we contact op met Touratech en legden we uit wat we in gedachten hadden. Tot onze verbazing was Touratech meteen aan boord. Ik zal nooit vergeten toen die doos met al het Touratech materiaal aankwam op ons kantoor waar we de motoren aan het opzetten waren. Het leek wel Kerstmis!

Sindsdien is de relatie met Touratech altijd hecht gebleven. Touratech heeft geholpen bij de bouw van mijn Dakar motor, daarna hebben we met Touratech samengewerkt voor 'Long Way Down' en we hebben altijd gezamenlijke projecten gerealiseerd.

Je hebt al een paar Adventure Country Tracks gereden. Wat spreekt je daaraan aan?

Mijn eerste Adventure Country Track was de ACT UK. Voor de filmproductie reden we door het Peak District en Wales en vervolgens naar het eiland Man. Het was een magische reis. Ik kwam bij het project via Harley-Davidson en ontmoette toen het team met Mirko, Elvio en Martin. Na de opnames gingen we samen zitten en vroegen ze of ik meer betrokken wilde raken bij het project. En dat heb ik gedaan. Het is leuk om iets terug te geven aan de scene, om een beetje tijd te geven om geweldige tracks aan te bieden aan mensen die hun eigen avontuur willen beleven en om een film te maken zodat mensen kunnen zien wat er allemaal is. Ik ben erg trots om deel uit te maken van Adventure Country Tracks.

Kun je ons iets vertellen over je nieuwe filmproject met Ewan McGregor?

Helaas kan ik je nog niet te veel vertellen over dit project. 'Long Way Home' is opgenomen, maar wordt pas in de herfst van 2025 uitgebracht. Alleen dit: we reisden van Ewans huis in Schotland via Scandinavië, Oost- en Centraal-Europa naar mijn huis in Engeland. Het is ongelooflijk wat voor avonturen we bijna voor de deur hebben beleefd.

Het was in ieder geval erg leuk om weer met Ewan op pad te zijn en dit keer op oude motoren te reizen, wat op zich al allerlei prachtige ervaringen met zich meebrengt. We hebben weer geleerd hoe vriendelijk en gul mensen overal ter wereld zijn.

'Tot slot wil ik alle lezers een 'Bon voyage' wensen. Ga op reis en beleef je eigen avonturen!