De nieuwe Southeast Backcountry Discovery Route leidt naar het diepe zuiden van de VS. Ver weg van de bekende toeristische trekpleisters biedt een reis langs deze route een diepgaand inzicht in de ziel van Amerika.
Tekst: Jim James, foto's: Ely Woody
Als avontuurlijke motorrijder ontwikkel je een heel specifieke houding ten opzichte van het reizen. Je waardeert het onbekende, accepteert omwegen en geniet van het onverwachte. Toen ik met het team op expeditie ging langs de nieuwe SEBDR, besefte ik niet hoezeer ik deze filosofie zou moeten omarmen.
De kronkelige wegen langs de SEBDR lijken eindeloos.
Tussenstop bij de historische Webb Brothers Store in Reliance, Tennessee.
Ik heb tientallen jaren Amerika verkend op mijn motor, maar het zuidoosten was nog steeds een blinde vlek op mijn mentale kaart. Ik had dezelfde vragen die veel motorrijders uit andere landen zich stellen: zijn er daar überhaupt avontuurlijke routes? Is het terrein uitdagend en inspirerend? Zijn de landschappen en cultuur net zo boeiend als in de Rockies of de Pacific Northwest? Het antwoord, zoals ik tijdens deze reis al snel besefte, is een volmondig ja.
SEBDR-routeontwerper Kirk Lakeman (vooraan) op een van de uitdagende alternatieve routes.
DE NIEUWE SOUTH EAST BACKCOUNTRY DISCOVERY ROUTE
De SEBDR is de nieuwste toevoeging aan onze groeiende collectie avontuurlijke routes door het achterland van Amerikaanse staten. Deze bijna 2100 kilometer lange route begint op het stralend witte zandstrand van Navarre Beach, Florida, en slingert zich een weg door Alabama, Georgia, Tennessee en North Carolina voordat hij aansluit op de Mid-Atlantic BDR (MABDR) in Damascus, Virginia. Deze route maakt ons aanbod aan de oostkust compleet. In combinatie met de Mid-Atlantic BDR en North East BDR hebben avontuurlijke motorrijders nu toegang tot een aaneengesloten avontuurlijke route van ongeveer 5600 kilometer, van de Canadese grens tot de kust van de Golf van Mexico.
De SEBDR kan ook erg stoffig zijn.
VAN DE GOLF NAAR DE APPALACHES
De warme oktoberzon schijnt boven Navarre Beach als we onze reis naar het noorden beginnen. Ik klim op mijn volgeladen Yamaha Ténéré 700 en kijk naar de schaarse dennenbossen die voorbijglijden. Het team vindt snel zijn ritme. Gelach en vrolijke grappen vullen onze intercoms terwijl we in opperbeste stemming wolken van grind opwerpen.
Brian Duke, verkenner voor het Alabama-gedeelte van de route, begeleidt het team door zijn thuisstaat.
Langs de route zijn eeuwenoude huizen te zien.
Een van de eerste hoogtepunten is een stop bij het Conecuh Sausage Café in Evergreen, Alabama. Het is een eenvoudig wegrestaurant dat je nooit op een van de relevante reiswebsites zou vinden, maar hier eten we de beste worst van de hele reis. Met volle magen en volle tanks zijn we klaar om verder te gaan. Het terrein verandert voortdurend en vereist de grootste voorzichtigheid van onze kant – fijn zand, harde bospaden en rode klei volgen elkaar op tot we de uitlopers van de Appalachen bereiken op rotsachtige hellingen. Hoe dieper we Alabama intrekken, hoe meer het landschap me verrast. Katoenvelden die klaar zijn voor de oogst, steden uit de tijd van de Burgeroorlog en dichte bossen vol herfstkleuren maken het duidelijk: dit is een regio vol contrasten.
Selma, Alabama: locatie van de burgerrechtenmarsen in de jaren zestig.
We rijden door Selma en steken de Edmund Pettus Bridge over. Het is een indrukwekkend moment dat ons terugvoert naar het tijdperk van de burgerrechtenbeweging. De brug, vernoemd naar een generaal van de Confederatie en lid van de Ku Klux Klan, is de plek waar de politie in 1965 op brute wijze een protestmars van zwarte burgerrechtenactivisten stopte. Bij een tweede poging slaagde Martin Luther King er uiteindelijk in om onder massale bescherming van het leger en de Nationale Garde een mars over de brug naar Montgomery, de hoofdstad van Alabama, te leiden. Voor wie zich wil verdiepen in dit complexe en pijnlijke tijdperk van de Amerikaanse geschiedenis, is een bezoek aan het plaatselijke museum, gevestigd in het historische spoorwegdepot van de stad, een aanrader. Iets verder naar het noorden beklimmen we Flagg Mountain – het zuidelijke uiteinde van de beroemde Appalachian Trail – en kijken we uit over een uitgestrekte, beboste wildernis. Dit uitzicht geeft ons een eerste indruk van hoeveel ongerept land er nog steeds in het oosten bestaat.
KARAKTERS DIE ELKAAR AANVULLEN
Dit keer bestaat ons team uit een mix van BDR-veteranen, nieuwe gezichten en internationale gasten. Tobias Wachter van Edelweiss Bike Travel is overgevlogen vanuit Oostenrijk, Jocelin Snow brengt haar energie en charisma mee. En onze documentairemakers Sterling Noren, Michael Bielecki en Ely Woody leggen de reis vast in fascinerende beelden en werken de hele tijd hard achter de schermen. De groep smelt al snel samen tot een hechte eenheid. We rijden samen, eten samen en vertellen verhalen rond het kampvuur. Elke dag brengt nieuwe uitdagingen en versterkt ons gemeenschapsgevoel.
De ‘Graffiti Bridge’ over de Cahaba River.
Begraafplaats in Talladega National Forest met graven uit de Burgeroorlog.
Na het oversteken van de grens met Georgia wordt het terrein rotsachtiger en technischer. Van Cave Spring naar Ellijay brengt een mix van snelle grindwegen en smalle bospaden ons verder naar het noorden. We nemen de tijd om pittoreske uitzichtpunten zoals Jenkins Gap te bezoeken om van het landschap te genieten. De accommodatie langs de SEBDR is net zo gevarieerd als het terrein. De ene nacht slapen we in een wandelaarshut op de Pinhoti Trail. De andere nacht brengen we door in Mulberry Gap Adventure Basecamp, een paradijs voor fietsers en wandelaars, waar we een stevige maaltijd krijgen voorgeschoteld.
HALLOWEEN IN DE BOSSEN VAN TENNESSEE
In Ellijay, Georgia, genieten we van misschien wel de beste koffie van de reis bij Das Kaffeehaus – een onverwachte ontdekking in dit kleine stadje in de bergen. Gesterkt door espresso en goede gesprekken steken we Tennessee over en brengen we de nacht door in de gezellige hutten van Welcome Valley Village aan de Ocoee River. Die avond voegt een nieuwe motorrijder zich bij ons: Dustin Wheelen van de RevZilla-blog Common Tread. Net als Dustin zich bij onze groep voegt, wordt het weer koud en nat en wordt het terrein steeds uitdagender. Het is Halloween en de sombere bossen van Tennessee vormen het perfecte decor.
Overnachting in een historische huifkar: Welcome Valley Village in Benton, Tennessee.
Ruige alternatieve route naar de Skyway Motorway.
WITT ROAD EN NORTH CAROLINA
De volgende dag staat een van de beroemdste delen van de route op het programma: Witt Road. De talrijke waterovergangen in dit gebied staan bekend om hun lastige rotsachtige bodem en onvoorspelbare diepte. Door de recente regenval vormen deze doorwaadbare plaatsen een echte uitdaging voor ons. Maar we gaan de taak voorzichtig te lijf, kiezen zorgvuldig onze route en navigeren zonder fouten door alle waterlopen. Op weg naar North Carolina klimmen we steeds hoger de bergen in, waar mist en regen ons te wachten staan. Verwarmde handvatten en regenkleding bieden enige troost.
Maria's Diner in Andrews lijkt voor ons een paradijs, waar we ons opwarmen met warm eten en koffie terwijl onze uitrusting aan stoelen hangt te drogen. Gezien het vochtige, koude weer trakteren we onszelf vandaag op een overnachting in het Nantahala Village Resort. Na een lange dag in de regen is dit de perfecte plek om op te drogen, verhalen uit te wisselen en ons voor te bereiden op onze laatste etappe.
Trail in het noorden van Florida.
MISSIE VOLBRACHT
Onze laatste etappe voert ons langs Winding Stairs Road en omhoog naar Mile High Campground, het hoogste punt van de SEBDR op 1648 meter. Nu is onze reis voltooid: we zijn begonnen op zeeniveau en genieten nu van het uitzicht over de Appalachen. Sterling en Michael nemen de laatste interviews op, terwijl Ely foto's maakt. We denken na over onze ervaringen en de lessen die we hebben geleerd. Voor mij is deze reis op de SEBDR veel meer dan zomaar een motorreis; het heeft me teruggebracht naar de wortels van mijn passie voor avontuurlijk motorrijden.
Het volledige SEBDR-filmexpeditieteam in het Pinhoti Outdoor Centre in Sylacauga, Alabama.
15 JAAR BDR
Backcountry Discovery Routes (BDR) zijn meer dan alleen GPS-gegevens. Het zijn zorgvuldig samengestelde ervaringen die inspireren. Ze brengen avontuurlijke motorrijders naar kleine stadjes en vergeten plekjes. Ze ondersteunen de lokale economie. Ze behouden de toegang tot openbaar land. In 2025 viert BDR zijn 15-jarig jubileum. Er zijn meer dan 32.000 kilometer aan routes ontwikkeld. BDR blijft groeien en zal binnenkort nieuwe routes ontwikkelen in Texas, Montana, Michigan, Ohio, Noord-Californië, de Adirondacks, British Columbia en andere delen van Canada en vele andere regio's.
De missie is dezelfde als 15 jaar geleden: een gemeenschap opbouwen, routes in stand houden en enduro-reizigers in staat stellen unieke ontdekkingen te doen. In die zin is de SEBDR niet zomaar een lijn op de kaart. Het is een venster op een regio die door reizigers maar al te vaak over het hoofd wordt gezien. Het is het bewijs dat avontuur niet altijd gepaard gaat met grote hoogtes of afgelegen gebieden.
Meer informatie op www.RideBDR.com
DE AUTEUR
Tim James is voorzitter van het bestuur van de non-profitorganisatie Backcountry Discovery Routes.
