NIEUWS | Reisscene - ADV TRAVEL BUG: OFFROAD PARADIJS NAMIBIË
Na uitputtende etappes in West- en Centraal-Afrika bereiken Sandra en Fiona van ADV Travelbug Namibië, dat de twee avonturiers verrukt met rij-uitdagingen en unieke landschappen.
We komen Namibië binnen vanuit Angola via een kleine grensovergang aan de Kunene-rivier. We hadden een ontspannen twee uur durende rit naar Ruacana verwacht, maar in plaats daarvan wacht ons een zandpad, wat een hele uitdaging is voor ons tweeën op één motor. Uitgeput stoppen we bij de eerste camping die we vinden. Bruno, de eigenaar en voormalig Dakar-deelnemer, ziet onze uitgeputte gezichten en biedt ons meteen een gratis tent met een comfortabel matras aan. Na een lange rustpauze zijn we klaar om Namibië te verkennen. We kiezen de adembenemende Epupa Falls als eerste bestemming, wat betekent dat we een fantastische route voor de boeg hebben. Alleen de Kunene rivier scheidt ons van de prachtige groene bergen van Angola. Bruno had ons verzekerd dat de D3700 een van de meest spectaculaire wegen in Namibië was, maar andere reizigers, die net uit Epupa waren gekomen in een terreinwagen, waarschuwden ons om die route niet te nemen. We besluiten het in ieder geval te proberen. En Bruno staat erop om ons de eerste 20 kilometer te vergezellen om er zeker van te zijn dat we de eisen van de route aankunnen.
We volgen de grindweg de bergen in en na een paar scherpe bochten en een wateroversteek is Bruno ervan overtuigd dat we het zullen halen. Al snel na het afscheid wordt de route steeds uitdagender. Maar hoe verder we komen, hoe minder we erover denken om terug te keren. Het landschap is werkelijk adembenemend en de route is, zelfs met de zanderige stukken, goed te doen. Wat me echter zorgen baart, zijn de extreme hellingen. In het begin vraag ik Fiona om af te stappen als de helling extreem is, maar we realiseren ons al snel dat het een eeuwigheid zal duren om de afstand op deze manier af te leggen. Dus moeten we met z'n tweeën op de motor verder rijden. Hoewel ik als motorrijder volledig uit mijn comfortzone ben, is deze route iets heel bijzonders. En niet alleen vanwege het schilderachtige landschap, maar ook omdat we door enkele afgelegen dorpjes rijden waar leden van de etnische groep Himba wonen - een inheems volk dat bekend staat om hun kenmerkende okerrode lichaamsverf, sierlijke sieraden en unieke kapsels.
Na vele inspannende uren, spectaculaire uitzichten en enkele angstaanjagende steile klimmen bereiken we Epupa, waar de Kunene rivier zich in een 40 meter diepe kloof stort en een opmerkelijke reeks watervallen vormt. Vanaf hier zijn de paden in betere staat. Ze variëren van grof grind tot stof- en zandwegen. Veel stukken zijn erg golvend en afhankelijk van wanneer de wegen voor het laatst zijn geëgaliseerd, wordt het rijden meer of minder ontspannen. Het zal een hele week duren voordat we weer asfalt onder onze noppen krijgen aan de rand van Etosha National Park. Daar parkeren we onze Tiger om over te stappen in een open safarivoertuig en de dieren te observeren.
Na een pauze van een paar dagen rijden we rechtstreeks de bergen in. Het landschap wordt al snel erg ruig, met felrode rotsformaties die boven de woestijn uitsteken. We kamperen een paar nachten in Brandberg en Spitzkoppe en worden wakker met dramatische zonsopgangen die de granieten rotsen in een magisch licht baden. Nu is het tijd om naar de kust te gaan, want we willen een paar dagen aan het strand doorbrengen. Maar op zo'n 20 kilometer van de kust verandert het klimaat van droog en heet naar bewolkt, winderig en saai. Waar de ijskoude Atlantische Oceaan de Namib-woestijn ontmoet, ontstaat vaak dichte mist. Eerst zijn we teleurgesteld, maar dan blijken de koelere temperaturen best aangenaam te zijn na al het off-road rijden in de zinderende hitte.
Swakopmund, een kustplaats met Duitse koloniale architectuur, is ons vertrekpunt voor verdere verkenningen. Van hieruit bezoeken we de Skeleton Coast, ook bekend als het grootste scheepskerkhof ter wereld. Het is een vijandig maar fascinerend gebied. Hoewel we niet mogen kamperen in het nationale park vanwege de wilde dieren, slagen we erin een transitpas te bemachtigen waarmee we overdag door het park kunnen rijden. De kust, die helemaal doorloopt tot Angola, is vrijwel onbewoond. Door het koele weer en de harde wind zijn we blij als we na onze dagtocht terug kunnen keren naar de beschutting van de stad.
Vervolgens willen we Sandwich Harbour verkennen, waar gigantische zandduinen tot aan de Atlantische Oceaan reiken. Het is verboden om met motoren door dit beschermde gebied te rijden, dus we moeten een terreinwagen nemen. Maar er zijn eindeloze duinen aan de rand van de steden Swakopmund en Walvis Bay, waar we KTM's kunnen huren en de hele dag door de zandbergen kunnen rijden. Verder naar het zuiden worden we verleid door het Naukluft National Park voordat we via de Sesriem Canyon een van de grootste hoogtepunten van Namibië bereiken: De zoutpannen van Sossuslvei. Rode duinen omlijsten het verdampingsgebied. In het midden van de witte pan liggen de skeletten van bomen die duizenden jaren geleden zijn gestorven, maar niet kunnen ontbinden in het droge klimaat. Een echt surrealistisch landschap!
Met de Fish River Canyon bereiken we de op één na grootste canyon ter wereld. Met onze Triumph Tiger 900 Rally Pro wagen we ons tot aan de rand en rijden we naar verschillende uitkijkpunten langs de canyon. We willen deze onvergetelijke reis door Namibië bekronen met nog een hoogtepunt. We kiezen voor de route langs de Oranjerivier, met wijngaarden en warmwaterbronnen. Na een avond met goed eten en wijn steken we de grens over naar Zuid-Afrika.
About the Author
